- 176 —
же и въ тыхъ Абрамовичовскихъ кгрунт
хъ декретъ короля его милости зашолъ,
которыхъ се намъ не годило
розознавати, ани въ жадную вонтпливость
приводити: про то тое выв дованье
наше въ той справ до в домости
его королевское милости, пана нашего
милостивого, отсыламы. Также
и тые привилея, ревизіе, передъ нами
локладаные, жадного декрету не чинечи
въ нихъ, подъ розеудокъ маестату его
королевское милости, яко судьи наивысшего,
поддаемы и сторонамъ об ма
рокъ становитисе передъ его королевскою
милостью и тое справы на двор
его королевское милости пильновати
складаемо, по отворенью димитаціи енеральное
у три нед ли. А м щане отъ
всее тое справы до короля его милости
апелевади; такъ же тежъ и панъ
Брезовскій отъ звонтпленья права на
Абрамовщизну на тотъ же часъ апелевалъ,
чого есьмо имъ допустили. И
на то дали имъ обудвумъ сторонамъ
тотъ нашъ актъ подъ нашими печатьми
и съ подписы рукъ нашихъ. Писанъ
у Берестьи, року, м сеца и дня
звышписаного.
1699 г.
ізъ книги за 1597—1619 годы, стр. 105—141.
7. Подкоморское опред л ніе, содержащее разд дъ поземельныхъ вдад ній меасду
Лукой Ивановичемъ Солтаномъ и участниками въ им ніи Добриняхъ.
Л та Божого Нароженья 1599, м -
сяца Августа 24 дня, у вовторокъ.
За декретомъ земскимъ Берестей,
скимъ, также за позвомъ моимъ подкоморскимъ,
а потомъ за интерцызою
межи участниками Добрынскими, нижей
имены меноваными, на сконченье
о здержанье д лу в чистого во им нью
ихъ Добринскомъ, черезъ декретъ мой
подкоморскій и умоцненье его актомъ
моимъ подкоморскимъ межи себе даною,
приточиласе справа передъ мене
Яна Шуйского—подкоморого воеводства
Берестейского у во им нью Добринскомъ,
въ пов т Берестейскомъ лежачомъ,
пану Лукашу Ивановичу Солтану
и малжонц его паней Дорот Мицутянц
зъ участниками его Добринскими,
паномъ Вадентымъ Чарнавскимъ
и зъ малжонкою его панею Ганною, и
съ паномъ ЕриштоФомъ Зв ромъ и малжонкою
его панею Галжкою Петровнами
Брошковскими, и съ потомками
небожчика пана Станислава Бростовского—панною
Ганною и Барбарою и
паномъ Станиславомъ Бростовскими,
также и съ панею Настазіею Солтановною,
малжонкою небожчика пана
Яна Кгрека, по той интерцыз межи
нихъ участниковъ на сконченье того
д лу даного змерлого о привлащенье
черезъ нихъ участниковъ и держанье
большости частей надъ надежностью
ихъ, во им нью Добрыню. Нижъ онъ
пан Солтанъ, яко о томъ всемъ ширей
декретъ земскій и позовъ мой подкоморскій,
такяге интерцыза ихъ, межи
себе даная, въ соб обмовляетъ, а
Стр.1
— 177 —
такъ того дня вышейпомененого на року
припаломъ, черезъ мене зложономъ,
тые вси участники выгаейпомененые
зъ малжонками своими, а пани Кгрековая
сама, постановившисе очевисте
передо мною, противъ интерциз своей
ничого не контрадикуючи, на д лъ вси
спольне добровольне позволили и просиди,
абымъ водле ихъ постановенья
на интерцыз кождому зъ нихъ часть
его, ему належачую, водле пом ры и
пробы, черезъ м рники, на то имъ въ
семъ же року деветдесятъ девятомъ
одъ мене приданые и тежъ зам ны межи
нихъ починеные, роздалъ и пмъ
подалъ, поступилъ такъ въ людехъ,
въ кгрунтехъ, въ борахъ, л сахъ, въ
пашняхь и въ будованьяхъ дворныхъ,
въ с ножатехъ, въ ставехъ, въ млынехъ,
пожиткохъ во им нью Добрыньскомъ,
штобы кому одно слупіне на
часъ его приналежало. Прото я, взявши
в домость зъ м рниковъ и зъ нихъ
самыхъ пановъ участниковъ, ижъ се
никому кривда въ проб и въ пом р
не д еть, водле реестру м рницкого Симона
Врончевского, мн поданого, таКимъ
есьми способомъ межи ними
участниками д лъ в чистый учинилъ,
изъ нихъ каждому часть его подалъ и
поступилъ. А на-первеи приселенья подданыхъ
всихъ зъ одного Добриньскихъ,
Погарскихъ, впередъ которымъ теперь
должиню пущено по шнуровъ четырнадцати,
перечина одна за гумны
есть шнуровъ петнадцати,прутовъ пять,
перечина другая болотомъ одъ Городища
шнуровъ петнадцать, прутовъ пять,
учинитъ того волокъ дв , моркговъ
дванадцать, прутовъдесеть. Тамже, подле
тыхъ садыбъ есть здавна выгонъ,
которогожъ таяжъ должина шнуровъ
четырнадцать, а перечина ровная по
шести прутовъ, чинитъ моркговъ два,
прутовъ двадцать чотыры. На томъ
теперь с дитъ Борисъ Громовичъ—
подданый панее Кгрековое. Тые садибы
Погорскіе на четверо се д лятъ:
першая часть отъ Подсмужца и отъ
коловорота панее Яновое Кгрековое.
Левонъ Богдановичъ полволоки, сыпъ
одинъ; Курило Юско—зять Левоновъ,
волоки четвертина, сынъ одинъ; Иванъ
Васько Цебневичъ—четвертина волоки,
сынъ одинъ; Мартинъ Трохимъ Цебневичъ—подъ
волоки, сыновъ три—Иванъ,
Васько, Ярмошъ; Карпъ Цебневичъ полволоки,
сыновъ три—Мартинъ, Павелъ,
Максиму Михно Мицковичъ—полволоки,
сыновъ два—Яцко,Федько: Гринь четвертина
волоки, сыновъ два—Андрей,
Макаръ; Иванъ Мицковичъ—полволоки,
сыновъ два—ПарФимъ, Филипъ; Волосъ
Каруковичъ—полволоки, сыновъ
чотыри—Иванъ, Яцко, Остапко, Ничипоръ;
Остапа Вищуха — полволоки,
сынъ одинъ—Мицъ- и внукъ Лазко Хотеновичъ—полволоки;
Андрей Целовенчичъ—волоки
одну третину; Федько
Целовенчичъ—волоки одну третину,
сынъ одинъ—Максимъ; Евтухъ Целовенчичъ—волоки
одну третину, сынъ
одинъ—Федоръ^ВоцаБогдановая—волока
одна, сыновъ три—Серг й, Петрашъ, •
Федько; Тимощъ Миклашеня—полволоки,
сынъ одинъ—Лукьянъ, братьи
чотыры—Радко, Иванъ, Денисъ, Тарасъ;
Кратъ Ианасовичъ—пулволоки;
Волосъ Панасовинъ—полволоки; Федько
Ианасовичъ—полволоки; Тимошъ —полволоки;
Стецъ Полшковичъ—пулволоки,
сынъ одинъ—Ивашко; и Иванъ
Попикъ—пулволоки; Иванъ Шелупко—
полволоки. То суть подданые панее
Кгрековое вышейсписанные съ третее
части, дв четвертыхъ частей съ части
пана Копцевского и пана Брошковского
купныхъ. А то се починають
23
Стр.2
— 178 -
подданыепанаЧарнявского съ третееча- і
сти, четвертая, наперодъ: Мартинъ Мой-1
сичъ, сыновъ чотыры—Савка, Иванъ,
Васько, Калихъ; Супрунъ Ганьковичъ,
сыновъ два—Макаръ и Потапъ; Ганьчиха
вдова, сыновъ два—Ивашко; Иванчаиявдова,
сыновъ два—Лванъ, Ивашко;
Иванъ Телешъ, сыновъ два—Панасъ,
Васько; Хвалко Мойсичъ, сыновъ
два—Нестеръ, Борисъ; Михно Литвинъ,
сыновъ два—Грицъ, Тимошъ;
Тишъ Мешковичъ, сыновъ три—Семенъ,
Кондратъ, Моисей; Иванъ Ганковичъ;
Сенюта Цебневичъ, сынъ
одинъ—Грицъ; Германъ Каруковичъ,
сыновъ два—Ильяіпъ, Исацъ; Наумъ
Ивановичъ. А то суть подданые пана
Зв ровы и малжонки его панее Галніки
Брошковской части третее часть
четвертая, а напередъ: Адамъ Демковичъ
—полволоки, маетъ братей три—
Андрей, Миско, ОстаФей; Вацъ, Иванъ,
Олешко, Пронь Волоиіиновичове—волока
одна, въ Ивана сыновъ два—Семенъ
и Калихъ, Мицута Новикъ—полволоки,
сыновъ два—Грицъ и Евтухъ, а у того
Грица сынъ одинъ—Патапъ; Мицъ
Филиповичъ—пулволоки, сынъ одинъ
Яцко; Савонь Филиповичъ—полволоки,
сыновъ два—Костюкъ и Лазко; Федько
Тинецъ прочъ понюлъ, волока одна, у
него сыновъ два—Иванъ....Голодъ огородникъ,
сынъ одинъ, Пестеръ; Янъ Гайдукъ—полволоки,
сынъ одинъ—Яско;
Федиръ. . . . *) полъ волоки, сыновъ
два—Яско, Ярошъ. То суть подданые
списаны зупелное части тротее, которая
се на четверо д литъ. Садибы за
выгономъ ку дворовн пана Солтановоыу,
то суть шостые части, тымъ также
должиню путоно ровно по Ш!іуі»овъі
четырнадцати, пречина одна, одъ д -
*) Пропускъ нъ подлиннив .
су есть шнуровъ шесть, прутовъ два;
пречина другая одъ улицы есть шнуровъ
шесть, прутовъ шесть, учинитъ
морговъ двадцать деветь, прутовъ двадцать
шесть. Садибы подданыхъ за церковью
и корчмою Кучаньскихъ, тыхъ
же шостыхъ частей теперь под леныхъ
должина одна, подле плота Хведька
Прищепы, подданого пана Солтанового,
одъ каменя до межи подъ яштомъ шнуровъ
осьмнадцать, прутовъ два; другая
должина почавши одъ загуменъ
Погорскихъ черезъ садъ Волошиновъ
до песку подъ корчму пана Зв рову
шнуровъ шестьнадцать, пречина ровна
ст ною отъ яшта и одъ утинковъ по
концахъ платовъ. Тыхъ седлищъ яко
тежъ и улицою того шнуровъ деветнадцать,
прутовъ пять, учинитъ того
волокъ три, моркговъ двадцать одинъ,
прутовъ полъ пета. Другіе садибы подр
чные, почавши одъ гумна пани Кгрековое,
ажъ до млына надъ р кою Кресною,
должина подле гумна пани Кгрековое
одъ рогу болота по криницу, пока
здавна м ривано, того есть,шнуровъ
шесть; а въ посродку тыхъ садибъ
дояжиня одъ мельника есть шнуръ
одинъ, прутовъ пять, пречина ровная,
отъ гумна пани Кгрековое ажъ до
млына шнуровъ деветьнадцать. учинитъ
того волока одна, прутовъ полъ
сема, учинитъ того кгрунту на тыхъ
м стцахъ трохъ, што налелпітъ на
шесіые части волокъ пять, моркговъ
двадцать одинъ, прутовъ семь, которые
шостые части теперь знову въ томъ
року іысеча пятьсотъ деветдесятъ девятомъ,
дня вышейпомененого под лено
и розм роно тымъ способомъ. Съ
того наперодъ на попа есть вольный
моркгъ одинъ, прутовъ полчотырнадцати,
ку тому на млынара есть вольныхъ
прутовъ двадцать полтора, а зо
Стр.3
— 179 —
ставаетъ на шестые части садиоъ подданыхъ
волокъ пять, моркговъ деветнадцать,
прутовъ два, которые под -
дено на шестеро, дано на кождую'
зособна шестую часть, сполна по мор-1
кговъ двадцати осьми, прутовъ пети и і
по одной третине прута. Наперодъ \
отъ меня дано пануСолтанови въ одномъ
м стцу моркговъ осьмнадцать, прутовъ
полосьмнадцати, въ другомъ, гд Цыкганъ,
въ третимъ, гд Скибка, додано
моркговъ семь, всего въ трехъ м стцахъ
моркговъ двадцать осьмь, пру-1
товъ пять и одна третина прута. Тутъ
се починаютъ подданые шостыхъ частей,
яко въ приселеныо с дятъ: Наперодъ
подданые на шестую часть паней
Зв ровой и пана Зв ра, на часть ихъ
налеяхачіе: Михно Ковалюкъ—подволоки,
сыновъ два—Михалъ, ЯськоШутъ,
у Михала сыновъ чотыры—Макаръ,
Кузьма, Семенъ, Самуйло;ЯнкоКовадюковичъШутъ,
ыаогород , сыновъ два—
Кендратъ и Мацко; Иваиъ Дудченя—
полвелоки, сыновъ два—Ярошъ, Ромаиъ;
Опанасъ Дудченя зъ братомъ
Зенькомъ — на подволоку, Мартиыъ
Поповичъ—подволоки; Стецъ Шимъ
Болтевичъ—подволоки, пасербовъ два—
Михно, МатФей; Мицъ Гупало—подволоки;
Божкова вдова—подволоки, сыновъ
два—Моисей, Грицъ; Якубъ Стаценя
Слемовскій—на огород , сынъ
одинъ—Ясько; Демьянъ Коваль, на огород
, сыновъ три—Федоръ, Тимошъ,
Иванъ; Андрухъ, Марко, Иванъ, Федьке,
Ульянецъ, Куцъ Гукевичи—подволоки;
Кестюкъ Шепедевичъ—подволоки,
сыновъ два; Супрунъ Башевичъ—
полвелоки, сыновъ два; Пархимъ Башевичъ—подволоки,
сыновъ пять—
МатФей, Юсько,Петрашъ,Грицъ, Мартинъ.
А то другая часть шестая паней
Кгрековой: Борисъ Кгромовичъ—одна
третяя часть волоки, сыновъ три—
Грицъ,Яцке, Демидъ; ИванъШадейко—
полвелоки, сынъ одинъ—Сацъ; Ивашке
Хетеневичъ—подволоки, сынъ одинъ—
Остаико; Федьке Хетеневичъ—подволоки,
сыновъ три—Семенъ, Ивашке,
Ярошъ; Андрей Башевичъ—полвелоки,
сынъ одинъ—Левкій; Иванъ Саценя—
подволоки, сынъ одинъ—Юско, братовъ
два—Гіанасъ и Тимошъ; Гсрманъ Дреглевичъ
— пелведоки, сыновъ три —
Климъ, Иванъ, Мицъ; Федьке Громевичъ—подволоки,
сыновъ три—Демидъ,
Терешко,Стецъ; Митрухъ Федьковичъ —
подволоки, сыновъ чотыры—Ваське,
Демидъ, Романъ, Трохимъ; Остапае
Дрегдевичъ—подволоки, сыновъ два—
Андрей, Трохимъ; Мартинъ Литвинъ—
подволоки—Кестюкъ Башевичъ—подволоки;
Тимошъ Волчекъ—подволоки,
сынъ одинъ—Андрей; Стась Ермяковичъ—одна
четвертая часть волоки,
сыновъ пять- Стецъ, Мисько, Мартинъ,
Яцько, Мейсей; Антоиъ Челевенчичъ—
подволоки. А то тежъ другая часть
купная пана Зв рова въ шестой части:
Игнатъ Шимъ Болтевичъ—подволоки,
сыновъ три, абратанокъ Логвинъ; Михно
Шевко—нолволоки, сыновъ три—
Федьке, Федоръ Кглушій, Терешко, у
едька сынъ одинъ Пархимъ; Максимъ
Варивода—четвертая часть волоки; Куршикевичъ—подволоки,
сынъ одинъ—
Кузьма; Дацъ Басарабъ—подволоки,
сыновъ три—Мейсей, Грицъ, Ваське;
Сычкова вдова — пелведоки, сыновъ
пять—Гаврило, Яцько, Ярошъ, Демидъ,
Иванъ; Стецъ Мащеня зъ братомъ
Яномъ—пелведоки; Якимовая вдова,
на егород , пасербовъ два Якимовыхъ
сыновъ; Белковая вдова, сынъ одинъ,
пасербовъ два Водковичовъ, Мелешко,
Дацъ, Тимошъ. А то часть шестая подданыхъ
пана Чарнявскего и малжонки
23*
Стр.4
— 180 -
его: Федоръ, Юсько Ковалевы сынове
съ половицою маетности; Яцько Федюковичъ,
сыновъ два—Васько, Демидъ;
ДавыдъСезноковичъ, сынъодинъ —Яцько,
братовъдва—Романъ, Иванъ; Тишъ
Цеаіяковичъ, Вацъ Пацъ, Филипъ Артишковичи,
Панаско Братишковичъ,
Семенъ Лідановичъ, сынсвъ три—Митрухъ,
Васько, Тимсыгь; Васько Лышневичъ,
сыновъ три—Андрей, Овхимъ,
Таврило Приступа; Гарася Лысневича,
сыновъ три—Данило, Васько, Тимошъ;
Иванъ Лысневичъ, сынъ одинъ—
Артихъ; ИванъТюсикъ, сынъодинъ—
Васько. А то есть часть шестая подданыхъ
въ Добрыню пана Солтановыхъ
и малжонки его паней Дороты Мицутянки:
Саць Бложковичъ — волока
одна, сыновъ два—Васько, Яцько; Иванъ
Артишковичъ, сыновъ три— Левонъ,
Андрей, Семенъ, три четвертые волоки;
Иванъ Прима Еужель—три четвертые
волоки, сыновъ два— Иванъ, Калихъ,
пасербовъ два— Левко, Петрашъ Стецевичы;
Германъ Михновичъ — одна
четвертина волоки, сыновъ три— Лукашъ,
Кондратъ, Савка; Федько Приц
па—волока одна, пасербовъ три—Демидъ,
Иванъ, Андрей Черняковичи; Давидъ
Ивановичъ—одна четвертина волоки,
сынъ одинъ— Кратъ; Еарпъ Мелеховичъ—полволоки,
зъ братомъ Семеномъ;
Терешко Скибчичъ—одну шестую
часть волоки, сынъ одинъ—Лавринъ;
Иванъ Скибчичъ—дв шостины
волоки, сыновъ два—Кондратъ, МатьФей
; Демидко Винникъ — одна четвертая
часть волоки, сыновъ два— Вакула,
Миронъ; МатФей Громовичъ— одна
четвертая часть волоки, сынъ одинъ—
Певко, внукъ одинъ — Ивановъ сынъ
Ясько; Грицъ Масюковичъ— полволоки.
А то есть подданые на другую шестую
часть купную у пана Брошковского,
на часть панее Кгрековое: Дешко
Олельховичъ — полволоки, сыновъ
два—Курило, Лазко; Иванъ Громовичъ—
одна третяя часть волоки; Курило Громовичъ
-одна третяя часть волоки, сынъ
одинъ—Моисей; Мацко Громовичъ, Ііравецъ,
Федько Громовичъ — полволоки,
сынъ одинъ—Радко; Овхимъ Громовичъ—
полволоки, сыновъ три—Иванъ,
Денисъ, Семенъ; Иванъ КорпышъСкибчичъ
— полволоки, сыновъ пять — Мосей,
Данило, Олексей, Грицъ; Гарасимъ
Викторъ — полволоки, сыновъ
два—Семенъ, Лукашъ;МихноБондаръ—
полволоки, сыновъ два— Сакъ и Калихъ;
Якимъ Мацковичъ— полволоки,
сынъ одинъ—Хваль; Макариха вдова—
наогород , сыновъ чотыри—Кузьма,
Якимъ, Костюкъ, ТимоФей; попъ
рускій на волоц , тотъ отъ усихъ
участниковъ Добринскихъ тую волоку
на церковь держитъ, такъ съ третее
части, которая се на четверо д литъ,
яко изъ двохъ, которые се на шесть
частей д лять; такъ тежъ и млынарь
изъ огородомъ своимъ до млына всимъ
участникомъ належитъ. Дворъ пана
Солтановъ, селища пана Солтанового
при томъ тягненью, гд навозы черезъ
песокъ тягнено мимо грушку тую, надъ
р кою Кроною, водле млыновъ есть
двадцать полъ-сема прута, навозы и
с ножати водле трибовъ за приселеньемъ
пана Солтановымъ концемъ до
одного трибу, што идетъ отъ Погарцовъ
за гумны, а другимъ до трибу,
што идетъ отъ Зал сья, д лечи Городище
отъ Погарцовъ; должина одна межою
Поповичовою есть шнуровъ четырнадцать,
другая должина отъ р ки
Крены, то есть шнуровъ дванадцать,
прутовъ шесть; пречина одна, надъ
пескомъ одъ навозу мимо грушку и
мимо дворъ пана Солтановъ, до р ки
Стр.5
— 425 —
takze у po parafianach, w roznych iurisdictiach
kniazskich, paiiskich na gruntach
paiiskich mieszkaia, a maietnosci
swych wJasnych nie mai^ pareki potrzebowal
о dostanie prawa, gdzieby nanim
nic prawem nie wygrali, aby szkoda, ktoraby
za nieslusznym poci^ganiem do prawa
poniost, nagrodzili; a zalobliwy prezbiter
dawal sprawe, ze о dobro cerkiewne
pareka nie idzie, zaczym obrony
strony pozwaney zadal, aby na strone
uchylone byly. My urz^d, uwaz;aiac, iz
о legatie, о dobra cerkiewne idzie, a parafianie
niektore z iurisdiki mieskiey
od cerkwi uniackiey oderwali sie, a drudzy
plenariam facultatem ku poparciu
sprawy prezbiterowi zlecili, zaczym pareki
nie uznawszy у obrany pozwauego
na strone odtr^ciwszy, panu Jaroszowi
Soroce directe na gJownti zaJobe odpowiadac
nakazuiemy. Jakoz w dalszym
postepku prawnym pozwany bywszy dozorcg,
cerkwiewnym pan Jarosz Soroka,
czyniac odkaz na zalobe powiedzial, iz
со oyciec prezbiter z niektoremi parafiany
zaJuiq,, iakobym legatie rozne zabrac
у one na swoy pozytek obrocic mial,
to sie nie pokaze, abowiem cokolwiek podlug
regestru od strony zaJobliwey poMadanego
braJ, to na tez cerkiew na
poprawe cerkiewna obracal, a inianowicie,
grunt Falbierowski w kficie Mikuliiiskim
lez^cy, parafianom, a nie cerkvvi
nale^^cy, przedalem nie sam przez sie,
ale z pozwoleniem wszystkich parafian
iego mosci panu Andrzeiowi Szuyskiemu
za zJotych trzydziescia, a to z tey przyczyny
obawiaiq,c sie, aby iego mosc pan
Szuyski przy swych gruntach kupnych
у tego parafiaiiskiego ku dworowi swemu
nie przylaczyl. Na ktory zadney legatii
ani ^adnego prawa nie mielismy,
ktorey przedazy dowodzac, 'he nie sam,
ale spolnie z parafiany przedali у spolnie
na urzedzie burmistrzowskim Brzeskim
z parafiany przyznali, tym ie extraktem
przez oyca prezbitera pokfadanym,
pod datq. roku tysi^c szescset trzydziestego
siodmego miesiaca kwietnia trzeciego
dnia przyznanym szczyciisi^ у na
dowod sobie biorac wolnosci od zaloby
prezbiterskiey iadal. Z ktorych to pieniedzy
zJotych trzydziestu, za grunt od
iego mosci pana Szuyskiego wzietych,
n^, poprawe cierkiewna zlotych osm wydal,
a zlotych dwadziescia у dvva przy
nim pomienionym Soroce zostaJo. Strony
drugiego gruntu Uszyiiskiego, iakoby
na cerkiew od Uszykowey legowanego,
poniewaz oyciec prezbiter zadney legaty
nie ukazuie, ani zadnym dowodem sJusznym
nie dowodzi, zaczym pozwany Soroka
dowodzac, ze to grunt Uszyhski nie
cerkiewny, ale iego wlasny, kupny od
mieszczanina Brzeskiego Iwana Kui'eczki,
ktoremu to Kurecce Uszykowa, ciotka
rodzona byJa, іаког przerzeczony
Kureczka successionaliter po smierci ciotki
swey Uszykowey ten grunt Uszyiiski
obiawszy wespoJek z swym gruntem Kuroc^czynskim
oycaystyin у macierzystym,
podfug miedzy w zapisie opisaney graniczq.c
po grunt cerkiewny zawiodl, przedal
у w intromissiq. na wieczne czasy
podal; ktorego kupna dowodzac pokladaf
autenfcik z xiag woytowskich Brzeskich
wydany у na tymze urzedzie przyznany
pod data roku tysiqjC szescset trzydziestego
miesiaca Octobra siodmego dnia.
A okazawszy list zapis przyznany doraawiaJsie,
aby przy tym gruncie Uszyiiskim
zastanowiony byl. Strony kop szesnastu
litewskich od SiemionoweyKuroszczyney
legowanych у na cerkiew wzietych, pozwany
dozorca nie znal sie. Zosobna od
teyiie Kureszczyney kop dziesiec, na te^
cerkiew legowanych znat sie przerzeczony
Jarosz Soroka, ze wziat kop dziesiec
54
Стр.1
426 -
litewskich, ktore pieniadze wszystkie kop
dziesi§c wydal przeprawuiac krzyz srebrny
do cerkvvi. Z legatii nieboszczyka
Woszczyka—kusznierza, znal sie do wziecia
zlotych pietnastu, ktore wydal na
poprawe у potrzeby cerkiewne. Strony
pasa srebrnego Marcinowey Zatepiaczyney,
ktora z poboznosci chrzescianskiey
dala byJa na ozdobe cerkiewn^, a potym
przez ubozstwo nie mai^c sie czym zywic,
z cerkwi wziela. Jakoz niemog^c Zatepiaczyna
dla choroby do urzedu przyisc
przez pana Iwana Bielkiewieza—rayce zeznala,
be pas srebrny od pana Jarosza
Soroki—dozorcy cerkiewnego, odyskaia
у na wyzywienie swoie obrocifa. Strony
diakow у spiewakow, ktorym prezbiter
placiJ у na swoim ochedostwie у chlebie
ku sJuzbie Bozkiey chowal;
to tedy
powinnosc prezbiterska dla ozdoby cerkiewney
у dla uslugi prezbiterskiey chowac,
a nie parafianska, gdyz przedtym
nigdy parafianie diakow, spiewakow nie
chowali у onym pJacic nie povvinni у prowentow
takich, z k^dby im zaplata obmyslona
miaJa bydz,niemasz.Zaczym wywodzq.c
niewinnosc swoiq,, przy pokazanym
prawie Kuroczczynskim у przy dawney
posessyi do przysiegi bral sie, ze grunt
abo placyk Uszykowski iego wlasny,
kupny, a nie cerkiewny у iako z legaty
Kuroczczyney kop dziesiec litewskich
przeprawuiac krzyz do cerkwi, a zosobna
z legaty Woszczyka Kusznierza zlotych
pietnascie na poprawe cerkwi у zJotych
osm takze na poprawe wydal, a po przysiedze
wolnosci z^daJ. My urzad te sprawe
na dekret suspendowalisray do dnia
dwudziestego pierwszego Octobra, na kt6rym
terminie obiedwie stronie do sluchania
dekretu stanowili si§. Wsprawie w
Bodze wielebnego oyca Jakowa Fiedorowicza—
prezbitera cerkwi BrzeskieyZmartwychwstania
Syna Bozego у parafian do
teyze cerkwi przynalezq,cych, z panera
Jaroszem Sorokq,— rayc^, у dozorca teyze
cerkwi, controversiey stron pomienionych
wysluchawszy у one dobrze zrozumiawszy:
naprzod, со sie tknie gruntu
Paibierowskiego, ktory pozwany dozorca
przedal nieboszczykowi iego mosci panu
Szuyskiemu za zlotych trzydziescia,
tedy, ii zadnego prawa prezbiter nie pokazal,
aby to grunt cerkiewny byl, ieno
parafiahski, ktory dozorca wespolek z
parafiany przedal, iakoz z tych pieniedzy
na poprawe cerkiewna zlotych osm
wydal, a zlotych dwadziescia у dwa przy
dozorcy (iako sie sam dobrowolnie znal)
zostalo, ktore pieniadze prezbiterowi у
parafianom do dnia trzeciego z nagrodq,
od tych pieniedzy przychodzsicq, oddac
nakazuiemy. Strony gruntu Uszyhskiego,
poniewaz oyciec prezbiter zadney legatii,
aby ten grunt na cerkiew legowany
byl, nie okazal, a pozwany Jarosz Soroka
list zapis urzedowy od Iwana Kureczki
naurzedzie woytowskim Brzeskira,
w dacie roku tysiac szescset przyznany,
okazal, z tych przyczyn przy liscie zapisie
у przy posessyi blizszego dzierz^cego
do przysiegi uznawamy, na tym,
iako grunt Uszynski nigdy cerkiewnym
nie byl у iako sprawiedliwie od Kureczki
przy Kuroszczyiiskim gruncie za iedno
spolnie у Uszynski kupil; takze strony
legatii, iako od Siemionowey Kuroszczyney
kop szesnastu nie bral, od teyze z legatii
kop dziesi§c, ktore wzial przeprawuiac
krzyz cerkiewny wydal od Woszczyka
zlotych pietnascie wzi§tych takze,
iako zlotych osm z pieniedzy, za grunt
od iego mosci pana Szuyskiego wzietych
na poprawe cerkiewny, wydal, przysiq-c
samemu iednemu nakazuiemy, ktorq, przysi§ge
dnia trzeciego wykonac ma. Strony
pasa srebrnego, ktory Marcinowu Zatepiaczyna
do cerkwi nadawszy, znowu
Стр.2
427
go od dozorcy wzieJa у na swoy pozytek
obrocila, od tego pasa pozwanego Soroke
wolnym czynimy, a prezbiterowi у
parafianom do Marcinczey о wziecie pasa
wolne prawo zostawuiemy. A w ostatku
strony diakow cerkiewnych, iz sie to
sfusznie pokazalo z innych parafii, у
z samey starozytnosci, ze prezbitere dla
chwaly Bozey у dla ozdoby cerkiewney
raiec powinni, zaczym у od tego punktu
dozorce uwalniamy. lednak szkody, naklady
prawne, podJug szacunku urzedowego
wzgledem prolongatii sprawy na
panu Jaroszu Soroce wskazuiemy, ktore
prezbiterowi у parafianom przy oddaniu
reszty zJotych dwudziestu dwu oddac
przysadzamy. A strona pqwodowa— oyciec
prezbiter od dwu punktow, to iest,
od iednego, zesmy pieniadze za grunt
Faibierowsky parafiaiisky, panu Szuyskiemu
przedany, oddac nakazali, a odmiany
dac nie uznali; a od drugiego punktu
, zesmy pozwanemu dozorcy samo |
trzeciem przysiac nie nakazali, apellovvaJ
do dworu i. k. mci, pana naszego milosciwego,
assesorskiego. Urz%d apellacyi
dopuscif у terrain obiema stronom przed
sadem i. k. mci, pana naszego milosciwego,
od daty tego ostatniego dekretu,
gdzie iego krolewska mosc szczesliwie
dworem swym bydz bedzie raczyl, iesli
w Koronie polskiey— za osm, a iesli
w wielkim xiestwie Litewskim—za niedziel
cztyry, w roku teraznieyszym tysiac
szescset czterdziestym trzecim, stanowic
sie nakazal. A strona powodowa—oyciec
prezbiter z parafiany, о szkody
na pana Jarosza Soroke na zlotych
polskicb trzysta, takze у pozwany Soroka
о szkody, о takowaz summe na
oyca prezbitera у paralian protestowali
sie. Ktora sprawa, iako si§ u sadu odprawowata,
do xiag miesckich. Brzesckich
prawa magdeburskiego iest zapisana.
1643
r.
Изъ кпиги за 1642—1645 годы, стр. 391—395.
126. Реагассійное опред леніе ло д лу портняжескаго цеха съ портнымъ Ни.
колаемъ Іопотемъ.
Цехъ портныхъ внесъ въ магистратъ жалобу
на портиаго же Лопотя въ томъ, что онъ, не
исполнивши вс хъ законныхъ требованій для
поступденія въ цехъ, осм лиБается заниматься
решесломъ. Цеховой старшина Диспутъ представилъ
при этомъ листъ короля Владислава IY
о недопущеніи Лопотя въ цехъ впредь до исполActum
in civitate Brestensi raagni ducatus
Lithuaniae, die trigesima prima
mensis Decembris, anno Domini millesimo
sexcentessimo quadragesimo tertio.
нен:^ иіаъ вс хъ законныхъ требований. Лопоть
въ свою очередь представидъ копію съ декреталика
по этому д лу и требовалъ, чтобы ему разр
шено было заниматься ремесломъ. Магистратъ
постановилъ; разрешить Лопотю исполнить только
заказы и прекратить занятія впредь до окончавія
^того д ла королемъ.
Naurzedzie burmistrzowskym yradzieckim
w miescie krola iego mosci Brzesckim,
na zwyklym mieyscu sadowym, w ratuszu,
przed zupelnym magistratem, gdy
54*
Стр.3
— 428 —
sprawa przypadla ku sadzeniu віал еіпеgo
pana Jana Disputa—lawnika у cechmistrza
cechu krawiecldego у wszystkiey
bracy cechowey krawieckiey Brzesckiey,
z uczciwym Mikolaiem ЗЬоросіет — nowotnym
krawcem Brzesckim, tedy obiedwie
stronie oczewiscie u sadu stanowili
siq. Закок zalowal pan Jan Disput ymieniem
swym у wszystkiego cechn na pomienionego
Mikolaia JiOpocia—krawca, iz
on swowolnie rzemiosJokrawieckie,miesckiego
prawa nie przyiawszy у cechu nie
przeprawiwszy, robic wazy sie, ku naruszeniu
praw у przywileiow i. k. mci,
pana naszego miJosciwego, pisany w te
зіол а:
WJadysJaw ІЛГ
, z Bozey Jaski krol polsky,
etc. SJawetnym burmistrzom, raycom,
lantwoytowi, lawnikom у wszystkiemu
magistratowi miasta naszego Brzescia,
wiernie nam milym. Iz; sprawa miedzy
cechem krawieckimBrzeskym oboiey
religiey a uczciwym Mikolaiem Jjopociem,
krawcem, w sadzie naszym assesorskim
agitowana na sq-dy nasze rellacyine wyiqczyJa
sie, przeto nim tam decizya swa
otrzyma, chcemy miec po wiernosci waszey
у roskazuiemy, abyscie cechowi pomienionemu
krawieckiewu, od swietey
pamieci krola iego mosci, pana oyca naszego
у od nas samych uprzywileiowanemu
у osobom w nim bedacym, zadney
praeiudicyey nie czynili у owszem sie
z niemi az do rzetelney deciziey naszey
spokoynie zachowali: a pomienionemu MikoJaiowi
SiOpociowi, poniewaz miesckiego
prawa nie przyial у cechu nie przypraл
й, dotad rzemiosJa krawieckiego robic
zakazali, az sie strony w sadzie naszym
relacyinym rozprawia, ynaczey dla laski
naszey у sub gravi animadversione nostra
nie czynii|c. Dan w Wilnie dnia dziesi^tego
miesi^ca Decembra, roku Pailskie'
go 1643, panowania naszego polskiego XI,
a szwedzldego XII roku. U tego listu
i. k. mci, pana naszego milosciwego, podpis
reki tymi slowy: «Yladislaus rex.» Takze
у pieezec przycisniona wielka wielkiego
xiestwa Litewskiego у przytym podpis
reki referendarza i. k. mci, tymi sJowy:
StanisJaw Naruszewicz—referendarz
у pisarz.
i A po przeczytaniu tego listu, zalobliwy
Jan Disput domawial sie, aby Mikolay
Jiopec rzerniosla krawieckiego robic nie
wazyl sie, az do rosprawy przed sadem
i. k. mci rellacyinym.
A pozAvany MikoJay Jjopoc dawaJ takowa
sprawe, iz w roku terazuieyszym
tysiac szescset czterdziestym trzecim, miesiaca
Кл іеЬііа dwudziestego siodmego dnia
byla sprawa przed urzedem wmsc radzieckim
Brzesckim za zaloba mnie MikoJaia
o^opocia z cechem krawieckim Brzesckim
о niesprawowanie sie w cechu krawieckim
, podJug wilkierzow у przywileiow
i. k. mci, pana naszego miJosciwego , о
wyciaganie niesJusznie zlotych szesciudziesiat,
przymuiac do bractwa krawieckiego
Brzesckiego. W ktorey sprawie wm.
panic m-zedzie burmistrzowsky Brzescky,
sprawuiac sie podi'ug przywileiow i. k.
mci, aby uciazenia w tym cechu nie bylo.
mnie dosyc czynic podlug submissyi
moiey nakazali у rzemioslo w miescie robic
у towarzysza iednego miec pozwolili,
a panowie krawce nie contentuiac sie tym
dekretem apellowali do dworu i. k. mci,
pana naszego miJosciwego, assesorskiego,
gdzie sad i. k. mci assesorsky, widzac bydz
dekret miescky sJuszny у ргал пу, stwierdzic
raczyJ, tedy у od tego dekretu asse- •
sorskiego pan Jan Disput na rellacie do
sq.du i. k. mci, pana naszego milosciwego,
apellowaL у л apellaciey na rellatiach
sprawa zawisla. Zaczym pod apellatia
wytoczona pan Jan Disput zadnych listow
u dworu i, k. mci Avyprawowac nie
Стр.4
— 429 —
mogi
Czego dowodzac dekretalik pisma
reld wJasney pisarza i. k. mci assesorskiego,
pana Malchra Gostinskiego, wWilnie,
w dacie roku tysiq-c szescset czterdziestego
trzeciego, feria quinta post festum
sancti Andreae apostoli proxima
miedzy MikoJaiem 2юросіет a starszemi
cechu krawieckiego Brzesckiego pokJadaJ,
actor Byliiisky citatus, Simon Piotrowicz,
ktory dekretalik tak sie л sobie ma:
Ex apellatione ab officio consulari Brestensi,
quando quidem citati privato motu
auctioiram quotae contra mentem privilegii
s. r. m. exigere non poterunt, id eo
approbata officii consularis Braestensis
appellarunt citati ad sacram regiam maiestatem.
U tego dekretaliku podpis reki
pisarza i. k. mci assesorskiego, tymi slowy:
Ex protocollo transumpto Melchior
Gostinsliy. A po okazaniu takowego dekretaliku
domawial sie pozwany Jjopoc,
aby mu rzemioslo krawieckie robic wolno
bylo do rosprawy na rellatiach.
My urzad Avidzac, yz ydzie о prawa,
przywileia, dela-eta, listy krola iego mci,
pana naszego milosciwego, nie czyniac
zadnego rozsadku cum toto causae effectu
na rozsadek do sq-du i. k. mci, pana naszego
milosciwego, assesorskiego odsylamy
у termin obiema stronom stanowic sie
ku rozprawie przed sadem i. k. mci, gdzie
i. k. mosc, pan nasz miJosciwy, szczesliwie
dworem swym bydz bedzie raczyl,
iesli w Koronie polskiey—za osm, a iesli
w wielkim xicstwie Litewskim — za
niedziel cztyry naznaczamy; iakoz od
daty tego dekretu tylko niedziel cztery
robot zawzietych dorabiaiac rzemiosfo z
iednym towarzysyem robic ma, a wiecey
robic rzemiosla niepowinien bedzie, ай do
rozprawy prawney za remissya uczyniona.
Ktora sprawa, iako siq u sadu odprawowala,
do xi^g miesckich Brzesckich
iest zapisana.
1644 r.
Нзъ книги за 1642—1645 годы, стр. 409—416.
127. Протестація Каменецвой м щанки Анастасіи Кашубиной на сына ея
Николая Кашубнча Камен цкаго бургомистра.
Каменецкая м щанка Кашубова жалуется на
своего сына Каменецкаго бургомистра въ томъ,
что онъ поступидъ съ нею не какъ сынъ и
уряднпкъ, а какъ разбойнпкъ, отнялъ у нея обActum
in civitate Brestensi magni du
catus Lithuaniae, die tertia mensis Mar
tii, anno Domini millesimo quadragesimo
quarto.
Przed urzedem burmistrzowskim у radzieckim
wmiescie krola iego mosciBrzescманомъ
разныя вещи, гнушается родствомъ съ
отцемъ и кровными родными , и даже бросилъ
однажды мать свою въ тюрьму и морилъ ее въ ней
трехдневнымъ голодомъ.
kim, nb. zwykJym mieyscu sadowym, stanawszy
oblicznie pan Iwan Bielkiewicz:
—
rayca miasta Brzesckiego, podal per oblatam
wypis z xiag miesckich Kamienieckich,
bez pieczeci, tylko z podpisera
reki pisarskiey, imieniem paniey Nasta
Стр.5