Si methodum in praecedente dissertatione traditam ad altiores
ordines quam n 2 7 transferre vellemus, ob ingentem aequationum considerandarum numerum labor fieret nimis molestus. <...> Quoniam autem vidimus, non omnes istas aequationes concurтёте ad Valores singularum formularum determinandos, бриз поп
mediocriter sublevabitur, si quovis casu eas tantum aequationes
in computum ducamus, quae immediate ad determinationes for.
mularum :perducant, quemadmodum 1110 pro casu n 2 IO sum
ostensurfis.
_.119_. <...> Рег has autem formulas circulares_reliquas in Рота
generali‘ contentas neutiquam determinate Iiget; sed .insuper aliquot formulas transcendentes in Subsidium vocari oportet, ex
quibus cum circuiaribus illis coujunctis reliquarum omnium valoree assignare hcebit, Навис éutem casu, чао n: 10,, sequentes formulas tanquam cognitas. spectari conveniet, Чаде in ordine praecedenti, ubi n :1 9, erant circulates, nunc autem in
~120ordinem transcendentium transeunt. <...> Cum
igitur numerus omnium formularum integralium in hoc ordine
n: 10 contentarum ,sit 45, ex iis autem novem mt cognitae
spectentur, reliquae .56 per has litteras majusculas determinari
debebunt.
§. .4. <...> Istas autem determinationes ex aEquatione generaii
supra demonstrata рей oportet, quae hac forma continetur:
(a, (a—l—b, c) :: (a, с) (а+ с, b), ubi assumere licebit semper esse b > с, quoniam, si foret c :b, aequatio Багет identica. <...> Eadem methodo, qua hic usi sumus pro casu n: то, haud difficfle erit ordines altiores evolvere; neque tamen hinc
adhuc elucet, quanam legebmnes determinationes progrediantur, quandoquidem valores certarum formularum continue magis eva~
dunt complicati. <...> Ceterum valores, quos hie invenimus, omnibus aequationibus in forma generali
(a: (a с) :- (а: С) (а + C) b)’
contentis satisfacere deprehenduntur, its. ш: perpetuo aequatio
identica resultet, neque idcirco inde <...>