AD AROHITECTVRAM MILIMREM APPLIC$§
fit, vt ma alteri aduerfetur, id quod ех his etiam max—ximc fit maniféftum. <...> Quodfi- itaque nihil utihtatis ant
commodi ad propugnaculorum confiruc'tiongn hic aflérre
шип licuit, id [amen naéfius (um, vt ofienderim {гита
ex hoc principio propugnaculorum emendationem рей;
fed fimul tamen fpccimen Algebras ad Architeéiuram
militarem applicatae exhibui; intra cuius limites me conunco. <...> Voties in: refoiutione probl‘ematum ad‘acquafioncs
' differentiales perucnitur, ante omnia inquirendum
ей, an Шаг aequationes integraeionem admitкаш; регГе&1Шше enim problema refolui cenfendum eff, {эпос} ad conflruéfionem aequntionis aIgebmicae deducitut. <...> At Н aequatio, quod faepiflime euenit, in {штат algebraicam nullo mode transmutari p0t€fi,. tum vel quadraturis ус} reé‘tificationibus cnruarum, quarum сдвигиfiio habctur, ad problemata {момент их oportet. <...> Ad
“ L 3 hoe
'52 DE CONSTRV-CTIONE AEQVHTIONV M . <...> Ъос veto efficiendum песета ей, vt acquatio folutionem problematis continens, ex primi катит gradus fit
differentialis , е: pmeterea fcpamtionem variabilium admitш; fi quidem regulis rccepIis atque iam fatis cognitis
т тетивео Нос enim if’me regular: laborant дети, щ: еашгп ope neque aequutiones difierenflules altiorum
graduurn, neque diflcrcngialcs primi gradus, quarum fepamtie non совам, confirui queant. <...> Hancovbrem nifi
aequatio ad differencialem primi gradus reduci, fimulquc
{spar-arm variabilium detegi Репей, frufim per illas Icgulgs confiruékio aequationis fuuefiigatur. ‘
§. 2. <...> Dedi шлет ego {ат aliquoties fpecimina methodi cuiusdam peculiaris multo latius ржешь, cuius ope
non folum plurcs aequat‘iones differentiales feparationem
Variabilium non admittentes Acouflruxi, (kid сват acquaпопав difi‘erentiales fecundi gradus, quae <...>